Het voelt als een leven voor en na corona
Altijd in de weer met lesgeven, muziek maken en fietsen. Stilzitten was er voor hem niet bij en zijn huisarts kende hij tot voor kort alleen van naam. Dat veranderde op slag toen het coronavirus Edwin Matthee in zijn greep kreeg. De 49-jarige inwoner van Fijnaart beleefde benauwde momenten en verbleef twee nachten in het Bravis ziekenhuis in Bergen op Zoom. Heel langzaam is hij aan het herstellen.
De eerste weken van maart was Edwin futloos. Op vrijdag 20 maart voelde hij zich echt niet goed. “Ik had enorme zere benen, spierpijn alsof ik twee keer de Elfstedentocht had gefietst, druk achter mijn ogen en na het douchen kon ik me nauwelijks afdrogen, zo gevoelig was mijn huid”, herinnert hij zich nog goed. Op maandag kwam daar koorts bij. De huisarts adviseerde om uit te zieken. Dat weekend kreeg Edwin problemen met ademhalen. “Gelukkig heeft mijn vrouw Esther voor haar longziekte pufjes, waarvan ik er een gebruikt heb. Dat was even heel verlichtend. Maar ik at niet meer en kon niet slapen, alles ging slechter.”
Dinsdag 31 maart werd ten einde raad opnieuw de huisarts gebeld. “Mijn zuurstofgehalte was veel te laag. Ik had het ook verschrikkelijk benauwd”, vertelt Edwin. “Meteen werd geregeld dat ik naar het Bravis in Bergen op Zoom kon. Onderweg werd Esther al gebeld door het ziekenhuis over mijn gegevens en of ik medicijnen gebruikte. Op de spoed waren veel kamers gevuld. Drie uur lang zijn allerlei onderzoeken verricht en is een coronatest afgenomen. Ook kreeg ik via een infuus vocht en antibiotica toegediend. Dat sloeg gelukkig aan, want ’s avonds had ik alweer eetlust.” Uit de onderzoeken bleek Edwin een dubbele longontsteking te hebben. Hij werd naar de longafdeling gebracht. “Ik was toen nog corona-verdacht en kreeg een kamer alleen. De verpleging zat wel helemaal in de verpakking”, aldus Edwin. “Daarop was het wachten op de uitslag. Dat duurde toen nog een dag.”
Doordat de antibiotica aansloeg, had de Fijnaarter nog hoop dat het geen corona zou zijn. “Ik was niet alleen bang voor mezelf, maar vooral ook voor Esther. Als zij met haar longziekte corona krijgt, is het leed niet te overzien.” De hoop bleek tevergeefs. “De volgende dag kreeg ik te horen dat ik positief getest was en verplaatst werd naar een andere afdeling. Toen ging er wel een knop om en was ik mentaal even weg. De moed zakte in mijn schoenen”, vertelt Edwin, opnieuw met emoties in zijn stem.
Hij kwam op een kamer met een oudere vrouw die net terug was van de Intensive Care en een oudere man die zuurstof kreeg toegediend. “Ik moest volhouden om zelf te ademen, want dat is altijd beter. Dat begrijp ik, maar het kostte wel veel inspanning. Ik had inmiddels antibiotica in pilvorm gekregen. Ik moest nog een nacht blijven om te zien of die pillen zouden aanslaan. Zo niet, dan moest ik alsnog aan de zuurstof.” De volgende ochtend kreeg Edwin het bericht dat hij naar huis mocht. Daar verbleef hij anderhalve week in volledige quarantaine. “Ik had een aparte wasmand met mijn naam erop, een aparte kraan in de badkamer, het toilet boven was alleen voor mij en het eten werd bij mijn deur neergezet op een dienblaadje. Een overwinning was als ik fit genoeg was om te douchen. Daarna lag ik in bed en kon ik weer onder de douche van het zweet. Niet van de koorts, maar van de vermoeidheid. Doordat ik continu lag, gingen ook mijn spieren hard achteruit. Toen ik uit bed kwam leek ik wel een oude vent.”
Mentaal en emotioneel heeft het coronavirus eveneens zijn sporen achtergelaten. “Als ik iemand aan de telefoon spreek, raak ik soms heel emotioneel. Het voelt als een leven voor en na corona. Dat mentale is echt een ding. Wat ik bovenin voel loopt niet altijd in lijn met mijn lichaam en andersom. Het gaat langzaam beter met pieken en dalen. Je zoekt je grenzen op en je voelt pas dat het niet gaat als het te laat is. De longarts zei dat het nog zeker zes maanden kan duren voordat ik weer helemaal hersteld ben en mijn oude conditie terug heb. Dat is heftig om te horen. Maar alle lof voor het personeel van het Bravis ziekenhuis. Ze hebben mij enorm goed verzorgd en mij weer lucht gegeven.”
Fotobijschrift
Edwin Matthee is thuis langzaam aan het herstellen van corona.
Language
English
Polski
العربية
Türk
Deutsch
Français
