De carrière van Lidwine van der Spek kenmerkt zich door haar gedrevenheid. Hoogzwanger ging ze aan de slag als arts-assistent dermatologie in 1992. Daarvoor werkte ze in de verpleging, bij chirurgie, de bloedbank en vloog ze als stewardess de wereld rond. Zaterdag 1 juli nam ze na bijna 25 jaar afscheid als dermatoloog bij het Bravis ziekenhuis. Helemaal vaarwel zeggen doet ze haar vak niet. “Maar ik wil iets meer de regie in mijn eigen leven nemen”, zegt Lidwine.
Lidwine zette haar eerste schreden in de zorg als verpleegkundige, omdat ze twee jaar was uitgeloot voor de studie geneeskunde. Beginjaren tachtig begon zij haar geneeskundestudie aan de Leidse Universiteit. Tijdens en nadat ze was afgestudeerd, maakte Lidwine een tijdelijk uitstapje. “Ik dacht, nu is de kans om de wereld te zien. Ik heb mijn senior-coschappen uitgesteld en ben als stewardess gedurende 1,5 jaar de hele wereld overgevlogen. Ik was vaak in Afrika en heb veel ziekenhuizen bezocht. Het vliegen heb ik deels gecombineerd met een baan bij de bloedbank, want ik wilde wel de aansluiting met de zorg houden”, legt ze uit.
Chirurgie
Vanaf 1989 werkte Lidwine een jaar bij chirurgie in het Leyenburg ziekenhuis in Den Haag. “Ik wilde aan het front staan. Indertijd waren er nog geen SEH-artsen. Daarom heb ik ook deels op de Spoedeisende Hulp gewerkt. Ik heb daar veel gezien en leren handelen”, aldus Lidwine. “De chirurgen werkten in die tijd zo’n honderd uur in de week. Dat vooruitzicht wilde ik niet voor een lange periode van mijn leven. Daarom heb ik gekozen voor het specialisme dermatologie. Het mooie van dit vak is dat je patiënten uit alle leeftijdsgroepen ziet, met zowel acute als chronische ziektebeelden. Daarnaast is er een multidisciplinaire samenwerking met onder andere de patholoog-anatomen, internisten en chirurgen. Bovendien is het steeds handvaardiger werk geworden.”
Arts-assistent
Na een jaar chirurgie en twee jaar dermatologie (niet in opleiding) kon Lidwine in 1992 starten met de opleiding tot dermato-venereoloog (huid- en geslachtsziekten) in het Leids Universitair Medisch Centrum. “Daar kwam ik op mijn 31ste hoogzwanger binnen. Dat hadden ze nog nooit meegemaakt”, vertelt de dermatoloog lachend. “Ik maakte weken van 60 uur, want ik was ook nog met een proefschrift bezig –die ik niet af heb kunnen maken- over de epidemiologie van het melanoom in de regio en de impact die de Sproetenbus in 1989 en 1990 had op het aantal gediagnosticeerde melanomen. Jarenlang zat ik een dag in de week in diverse pathologie-laboratoria om alle exacte gegevens van de melanomen in de periode 1980-1992 te bestuderen.”
Opleiding afgerond
Op haar 36ste rondde Lidwine haar opleiding tot dermatoloog af. “Op dat moment was ik zwanger van de derde en verhuisden we naar Dordrecht, omdat mijn man als KNO-arts aan het werk ging in het Albert Schweitzer ziekenhuis. Toen in 1998 ons vierde kind werd geboren, ben ik in de regio gaan zoeken naar een geschikte baan. Op 1 januari 1999 vormde ik met Henja van Baar de eerste vrouwelijke maatschap in het Franciscus Ziekenhuis in Roosendaal. In totaal waren we met negen vrouwelijke medisch specialisten tegenover circa honderd mannelijke. Eén keer per jaar hadden we zelfs een vrouwendiner.” De afdeling dermatologie was nog heel kleinschalig. “De assistente ging nog op vakantie als een van de dermatologen ook ging. Daarna werd de vraag naar dermatologische zorg steeds groter. Wij groeiden en groeiden maar en waren blij met de komst van dr. Käthe Noz en later ook dr. Karin van der Wegen-Franka.”
dermaTeam
In 2015 gingen de dermatologen door de fusie van de ziekenhuizen in Roosendaal en Bergen op Zoom op in de holding dermaTeam. Met dr. Milan Tjioe heb ik de researchafdeling mee helpen oprichten. Vier jaar later ben ik me meer gaan toespitsen op de cosmetische, niet vergoede zorg in dermaTeam Cosmetic en op de vrouwen met vulvaproblematiek, samen met enkele gynaecologen.”
Huisartsen
Lidwine heeft in haar loopbaan veel huisartsen bijgeschoold. “Het is jammer dat de huisartsen daar nu veel minder tijd voor hebben. Met een beetje extra kennis kan de huisarts vaak veel meer zelf. Mijn wens voor de toekomst is dat er een mogelijkheid wordt gecreëerd om bij de huisarts gezamenlijk dermatologiepatiënten te zien en ter plekke kennis over te dragen. Het kan wellicht de zorgkosten verminderen.”
Hobby’s
Voortaan besteedt Lidwine nog meer tijd aan haar hobby’s. “Ik heb er heel wat”, merkt ze op. “Ik speel dwarsfluit en wil mijn Franse spreekvaardigheid en het pianospel weer gaan oppakken. Maar ik sport ook veel en zit regelmatig achter de naaimachine. Eerst ga ik een paar maanden met mijn echtgenoot genieten. Daarna wil ik her en der gaan waarnemen. Ik zeg mijn vak niet helemaal vaarwel. Daar vind ik het veel te interessant en mooi voor. Maar ik wil iets meer de regie in mijn eigen leven nemen.”
Language
English
Polski
العربية
Türk
Deutsch
Français
