Bekkenbodem- en incontinentieoperaties

Bij bekkenbodemproblemen en urine-incontinentie zijn verschillende behandelingen mogelijk. Een operatie is een van die mogelijkheden. Er bestaan verschillende operaties voor verzakkingen en urine-incontinentie. Deze worden meestal uitgevoerd via de vagina. 

Voor- en nadelen van een bekkenbodemoperatie

Na een operatie heeft u veel minder last van uw klachten of ze gaan zelfs helemaal over. Toch brengt een operatie altijd risico’s met zich mee. Denk daarbij aan een:

  • infectie
  • bloeding
  • trombose
  • beschadiging van blaas of darm.

Ook is er geen garantie dat uw klachten over gaan en het kan ook voorkomen dat na een operatie de klachten later weer terugkomen. Omdat bekkenbodemproblemen geen gevaar voor uw gezondheid opleveren, kunt u rustig de tijd nemen om de voor- en nadelen tegen elkaar af te wegen.

Operatie bij stressincontinentie

Bij stressincontinentie verliest u urine als u bijvoorbeeld hoest, springt of lacht. Een oplossing is om de plasbuis op die momenten even dicht te drukken. Daarvoor krijgt u een kunststof bandje onder de plasbuis. Dit bandje is een soort hangmatje. Als de druk in uw buik verhoogt, wordt de plasbuis tegen dit bandje aan gedrukt, waardoor de urine er minder makkelijk door kan. Het bandje wordt meestal via de vagina onder de plasbuis gezet. 

Operaties bij verzakkingen

Bij verzakkingen zijn verschillende operaties mogelijk, afhankelijk van het orgaan dat verzakt is. Het kan gaan om:

  • de baarmoeder
  • de vaginavoorwand met de blaas
  • de vagina-achterwand met de dikke darm en soms de dunne darm.
  • meerdere organen tegelijk. Dan kan een combinatie van operaties nodig zijn.

Welke operatie voor u het meest geschikt is, bespreekt u met de gynaecoloog:

Baarmoeder
De verzakte baarmoeder kan helemaal worden verwijderd of worden vast gemaakt aan een stevige bindweefselband in het bekken. Deze ingreep heet een 'sacrospinale fixatie'. Soms wordt alleen de baarmoedermond verwijderd en worden de baarmoederbanden ingekort. 
 

Vaginavoorwand met de blaas
Bij een verzakking van de vaginavoorwand met de urineblaas wordt vaak een zogenoemde ‘voorwandplastiek’ uitgevoerd. Bij deze operatie maakt de gynaecoloog een snee in het midden van de voorwand en duwt de blaas terug naar zijn normale plek. De gynaecoloog verstevigt het gebied tussen de vaginavoorwand en de blaas met hechtingen. 
 

Vagina-achterwand met dikke darm en eventueel dunne darm
De operatie bij een verzakte vagina-achterwand is vergelijkbaar met de voorwandplastiek. Deze ingreep heet ‘achterwandplastiek’. 

Buikoperaties (via een kijkoperatie) bij een verzakking
Soms is een operatie via de buik beter uit te voeren dan via de vagina. Bijvoorbeeld bij een ingewikkelde verzakking of als u al eerder bent geopereerd voor een verzakking. Bij deze operatie zet de arts vaak een kunststof matje in de buik, waarmee hij de verzakking ophangt aan de voorkant van de wervelkolom. Deze ingreep heet een 'sacrocolpopexie'. In het Bravis wordt deze ingreep uitgevoerd met behulp van de Da Vinci Robot (linken naar pagina over laparoscopie en robotoperaties).

Herstel na de operatie

Na de operatie blijft u meestal een nacht in het ziekenhuis. Ook na ontslag uit het ziekenhuis moet u nog herstellen. Na een incontinentieoperatie duurt dit minstens twee weken, na een verzakkingsoperatie zes weken. U mag in deze periode geen zware dingen tillen of ander zwaar werk doen. Na de operatie krijgt u een afspraak voor controle bij de gynaecoloog op de polikliniek. Dit is meestal zes weken na de operatie (of na het ontslag uit het ziekenhuis).

Meer informatie